اوتیسم یک اختلال عصبی پیچیده است که هر شخص را به شیوه متفاوتی تحت تاثیر قرار می‌دهد. این اختلال به صورت یک مشکل در تعامل اجتماعی، ارتباط و رفتارهای تکراری مشخص می‌شود.
درک اصول اولیه اوتیسم در پیدا کردن تفاوت‌های آن بین پسران و دختران بسیار اهمیت دارد.
اوتیسم چیست؟
اوتیسم یا اختلال اوتیسم (ASD)، یک بیماری دائمی است که بر مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی فرد تأثیر می‌گذارد. این یک اختلال به صورت طیفی است، به این معنی که در هر فرد با شدت و شکل متفاوت ظهور می‌کند.
در حالی که طیف گسترده ای از علائم و شدت برای اوتیسم وجود دارد، افراد مبتلا به اوتیسم اغلب مشکلات زیر را دارند:
تعامل اجتماعی: مشکلات در درک و قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی، مانند حفظ تماس چشمی، تفسیر نشانه‌ها و ایجاد روابط.
ارتباطات: چالش‌هایی در ارتباطات کلامی و غیرکلامی، مثلاً تاخیر در زبان، الگوهای گفتاری تکراری، و مشکل در درک کنایه یا استعاره.
رفتارهای تکراری و علاقه مندی های محدود: درگیر شدن در فعالیت‌های تکراری، پایبندی شدید به علایق مخصوص و حساسیت به تغییرات.
ویژگی‌های رایج اوتیسم
اوتیسم با مجموعه ای از رفتارهای مشترک مشخص می‌شود. این ویژگی‌ها می‌توانند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند، اما ویژگی‌های اصلی مشابهی دارند که شامل:
مشکلات اجتماعی: افراد مبتلا به اوتیسم در شروع یا حفظ تعاملات اجتماعی مشکل دارند.
چالش‌های ارتباطی: مشکلات در برقراری ارتباط می‌تواند به صورت تاخیر در صحبت کردن، کلمات محدود، تکرار کلمات یا عبارات، یا مشکلات در درک زبان باشد.
حساسیت‌های حسی: بسیاری از افراد مبتلا، حساسیت‌های حسی مانند بیزاری شدید نسبت به صداها، نورها، بافت‌ها یا بوها را دارند.
رفتارهای تکراری: رفتارهای تکراری در اوتیسم رایج هستند که شامل حرکات تکراری (مانند تکان دادن دست)، تثبیت روی اشیاء یا موضوعات خاص، یا پایبندی دقیق به روتین‌ها می‌باشد.
علایق خاص: افراد مبتلا به اوتیسم علایق شدیدی در برخی موضوعات دارند.
چالش‌های اجرایی: مشکلات در مهارت‌های اجرایی، مانند برنامه‌ریزی، سازماندهی و حل مسئله، در افراد مبتلا زیاد است.
شیوع اوتیسم
اوتیسم یک اختلال رشدی است که افراد مختلفی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. طبق تحقیقات، شیوع کلی اوتیسم در سال‌های اخیر بسیار شده است.
مطالعات نشان داده است که از هر ۵۴ کودک در آمریکا، یک کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) است.
تفاوت‌های جنسیتی در اوتیسم
تحقیقات زیادی تفاوت جنسیتی در شیوع اوتیسم را بررسی کردند. از نظر تاریخی، دانشمندان معتقد بودند که اوتیسم تنها پسران را تحت تأثیر قرار می‌داد و یک “سوگیری مردانه” بود. با این حال، مطالعات جدید این تصور را رد کرده و آن را در بین دختران نیز تایید کرده است.
در حالی که احتمال ابتلای پسران به اوتیسم بیشتر است، اما دختران نیز با آن درگیرند و اغلب در سنین بالاتر تشخیص داده می‌شوند.
دلایل این نابرابری پیچیده است. برخی از محققان بر این باورند که معیارهای تشخیصی و ارزیابی مورد استفاده در گذشته برای شناسایی اوتیسم در پسران مغرضانه بوده و منجر به آمارگیری کمتر دختران می‌شود. علاوه بر این، دختران مبتلا به اوتیسم ممکن است علائم متفاوتی داشته باشند، که تشخیص این بیماری را برای پزشکان سخت‌تر می‌کند.
شیوع اوتیسم در پسران در مقایسه با دختران همیشه در حال بررسی بوده است.
- شکاف جنسیتی اوتیسم
اوتیسم یک اختلال عصبی رشدی است که هم دختران و هم پسران را مبتلا می‌کند. با این حال، تحقیقات نشان داده که شکاف جنسیتی زیادی در شیوع اوتیسم وجود دارد. درک تفاوت‌های اوتیسم بین پسران و دختران برای تشخیص و مداخله ضروری است.
اوتیسم در پسران
پسران در مقایسه با دختران به میزان بیشتری به اوتیسم مبتلا می‌شوند. مطالعات نشان داده که شیوع اوتیسم در پسران بیشتر از دختران است. احتمال ابتلای پسران به اوتیسم چهار برابر بیشتر از دختران است.
دلایل این نابرابری جنسیتی در اوتیسم در حال بررسی است. برخی از محققان معتقدند که عوامل ژنتیکی و بیولوژیکی در بروز اوتیسم در پسران و دختران تأثیر متفاوتی دارد.
اوتیسم در دختران
اوتیسم در دختران متفاوت از پسران است، که می‌تواند منجر به تشخیص اشتباه می‌شود. دختران مبتلا به اوتیسم علائم غیر معمول را نشان می‌دهند یا علائم خفیف‌تر دارند.
عوامل موثر بر شیوع اوتیسم
عوامل مختلفی در شیوع اوتیسم در دختران و پسران نقش دارند. این عوامل شامل سوگیری تشخیصی، عوامل ژنتیکی و بیولوژیکی و عوامل اجتماعی و محیطی است.
اوتیسم در پسران و دختران به طور متفاوتی ظاهر می‌شود، که می‌تواند شناسایی این بیماری را در دختران سخت‌تر کند.
عوامل ژنتیکی و بیولوژیکی نقش مهمی در شیوع اوتیسم دارند. تحقیقات نشان داده که هم عوامل ژنتیکی و هم عوامل محیطی در ایجاد اوتیسم نقش دارند.
مطالعات نشان داده است که پسران در مقایسه با دختران بیشتر در معرض جهش‌های ژنتیکی خاص اوتیسم هستند.
عوامل اجتماعی و محیطی نیز در شیوع اوتیسم در پسران و دختران نقش دارند. این عوامل شامل تجربیات قبل از تولد و اوایل زندگی، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یا سموم و تأثیرات اجتماعی-فرهنگی است.
تحقیقات نشان داده شرایط دوران بارداری مانند عفونت مادر، سن مادر و قرار گرفتن در معرض داروها یا مواد قبل از تولد ممکن است در ایجاد اوتیسم نقش داشته باشند.
نتیجه گیری
اوتیسم یک اختلال عصبی پیچیده است که افراد را در سراسر جهان، قومیت‌ها و پیشینه‌های اقتصادی تحت تأثیر قرار می‌دهد. درک تفاوت‌های شیوع بین پسران و دختران برای تشخیص، پشتیبانی و مداخله ضروری است.
منبع: abtaba